AOKA ALOHA

 Alahady maraina tamin’izay. Raha mbola teo ampihomanana handeha hivavaka i Ketaka, dia naneno ny finday :

- allô ?

- manahoana i Ketaka ? I Harena ihany ity.

- Hay, manahoana ianao. Tsy mbola hariva anie ny andro e ! hoy i Ketaka nananihany. Sa misy fiovam-potoana ?

- an an an, mba te-hahazo vaovao vao maraina avy aminao aho. Tsy dia nahita tory loatra aho alina nieritreritra anao, tsara tarehy anie ianao ity e !

- hayyyy, ianao koa dia manatsafa loatra, toy ny rehetra ihany aho re ! Miala tsiny fa tsy afaka ny hitafa ela aminao aho fa efa miandry ahy ny ato an-trano fa handeha hivavaka izahay.

- eny ary e, rahariva an ! tsy andriko ery izany hiara-hitsangatsangana aminao izany. Veloma I Ketaka.

. . . . . . 

Injay nisy nandondona tao ambaravarana, reniny no namoha :

- manahoana tompoko, ao ve i Ketaka izay ?

- Iza moa ianao raha tsy mahadiso ? Izaho no reniny

- I Harena tompoko.

- Hay, ilay hiaraka aminy ho eny Ivato ? Andraso fa antsoiko izy, mandrosoa ianao dia mipetrapetraha ary aloha.  

- efa ity aho ry mama. Izy no Harena iray kilasy aminay, ary izy no ray aman-dreniko.

- faly mahafantatra, hoy rainy, fa aiza ianao no mipetraka ?

- Any Analamahitsy tompoko, fa ny raibeko no mipetraka efa elabe etsy Andravoahangy ambony eo akaikin’i “Tsiro”, ilay trano biriky menamena. Dia any aho no mody mandritra ny herinandro rehefa fotoam-pianarana

- Hay ? Sao ingahy Rabesata no anarany ?

- izy indrindra.

- hay zafikeliny ise e ! ise ve izany zanak’i Voahangy vavitokany e ? Mpiara-milalao aminay izy iny fahiny, hoy rainy.

- Voahangy tokoa no anaran’ny reniko. Hay mifankahalala ianareo ?

- ie, nisy fotoana izahay mpiray tanàna teto no niara-nilalao dia rehefa harivariva mandeha mividy gilasy ery amin’ny “Fleur de neige” ery Ampandrana. Nahafinaritra tokoa I Voahangy fa tia namana sy sariaka.

- dada, mila mandeha izahay fa tokony ho tonga eny Ivato amin’ny 3 ora.

- eny ary e, aza alim-pody loatra ihany na izany ary. Mitandrema tsara amin’ny fifamoivoizana fa be ny olona @ izao krismasy efa manakaiky izao.

- eny tompoko, aza matahotra ianareo.

Dia lasa nandray fiara ireto tanora. 

- hay, tsy nampoiziko indray iny hoe mifankahalala ny ray aman-drenintsika, hoy i Harena. Misy ho tantaraina amin’ny neny iny an !

- izaho koa mba gaga !  

- natory tsara ve ianao tamin’ny alina ry Ketaka ?

- ie, natory tsara aho ka, hoy razazavavy nanafina ny fahafaliam-pony sy ny fanontaniana niboiboika tao an-tratrany saika tsy nahandrasany ilay fotoana.

- izaho tsy natory firy anefa nieritreritra anao, hoy ny valiny sady nitsiky nangalam-pijery azy. Saika hiantso t@ finday mihitsy aho saingy efa tara loatra!

Dia nitohy resaka fianarana ny namenoana ny dia, ary betsaka tokoa ireo hevitra nifandraisany. Samy miomana ho mpitsabo moa izy ireo koa  dia tsy nahagaga raha nahita resahina ny momba izany.

. . . . . . 

Nony efa tafainga ny fiaramanidina dia nandeha nisotro zava-pisotro izy roa :

- misy olona miaraka aminao ve izao ry Ketaka ? sao dia misy mahita ka sao ahitàna angano

- tsia re ry i Harena a, ianao no asa, sao dia lazain’ny olona fa miaraka isika.

- maninonamoa raha lazaina ary fa miaraka isika ? tsy mampaninona ahy aloha e !  Fa tsy manana sipa izany aho ka. Vao mitady, hoy izy nibanjina azy.

Niondrika i Ketaka nahare izany, nidoboka ity fony no somary menatra izy.

- Ketaka, menatra angaha ianao ?

Tsiky no nasetrin’i Ketaka izany, sady nangovitra ny tanany.

- mbola tsy fantatrao ihany ve ry Ketaka fa . . . misy olona miaraka amiko izao ?

- Hay ? ka sao dia ahitan-doza ary fa aleo tsy be mpahita toy izao e ! Na ireo namanao teo azy toa nanontany maso anao daholo nahita ahy koa !

- Ketaka, tsy mampaninona izany. Sady noraisiny ny tanan’i Ketaka no notazoniny. Misy olona miaraka amiko eto akaikiko izao. Sady efa ela no nandinihiko azy, fa izao aho vao afaka miresaka malalaka aminy. Fantatrao ve hoe iza izany e ?

- eny e, izaho irery no eto akaikinao izao, hoy ikala nihomehy. Izaho anie tsy mbola mahay tsara ny momba anao e. Mpiray kilasy isika no niara-nijery sinemà omaly dia izay.

- Ketaka a, mbola tsy dia hariva loatra ny andro fa raha tianao dia afaka ny mandehandeha miresaka ery amoron-dranon’Ambohibao isika na folo minitra fontsiny ary.

- . . . . 'ndao ary e, hoy i Ketaka somary nihaotratraotra ihany, nefa nanaiky nony nieritreritrafa mifankahalala ny ray aman-dreniny.

Afaka 15 minitra dia tonga teny amoron-drano izy roa, betsaka ihany ireo olona no mbola manararaotra ny harivariva manjono sy mbola tsy maika ny hody.

- Ketaka, efa fantatrao ny anabaviko. Akoatra izay dia efa niaraka tamin-javavavy izay aho teo aloha, eny e, raha azo lazaina ary hoe niaraka izahay satria tsy naharitra akory ny fiarahanay. Tokony ho 1 volana teo dia niaraka tamin’olon-kafa izy, ary nilaza tamiko ny marina. Izaho koa moa tsy dia niraika loatra taminy ny fitiavako ka tsy nampaninona ahy.

- fa rehefa ahoana dia miraika ny fitiavanao ry Harena ? ary manao ahoana izany ?

- Ketaka, misy zavatra mampanintona ahy aminao, sady nanakaiky ny tarehiny izy, efa ela no naniriako ny ho eo anilanao toy izao. Tsy tsapanao ve izany e ? Ketaka a . . . . . . 

Nanoroka azy moramora teo amin’ny molony izy, toa nanaiky norohany koa i Ketaka, ary dia hoy ny eritreriny hoe : “miaraka izahay”. Naharitra segondra vitsivitsy izany ka raha tsy voadona ilay fandefasana kapila mangirana nandefa ilay hira hoe : “Endless love” no nampisaraka moramora azy ireo.

 

Nitokelaka izy roa, hoy i Harena :

- misy ahatsiarovana izao fotoana izao izany hira izany.  

- Harena, tsy mbola niaraka tamina tovolahy izany aho.

- matokia ahy ianao fa tiako ny manaja olona

Nifamihina indray izy roa, toy ny vetivety, nefa ny andro efa nanomboka ho maizina.

- andao isika hody fa efa miandry izay i dada sy i mama.

- eny ary e.

Nizotra moramora namakivaky ny vahilava, nihazo an’Ambohimanarina sy Ankazomanga. Faly ery ny maso nijery itony jiro miloko maro manaingo ny sisin’arabe sy eran’ny mpivarotra. Efa akaiky ny krismasy tamin’izay.

- Ketaka, matoky izay voalazako ve ianao e ?

- eny, matoky aho, hoy izy nitsiky malefaka, nifandray indray ireo tànana tao anaty fiara. Fa izao : ny fiaranarako dia tsy ho ataoko ambanin-javatra na dia eo ary ny fiarahantsika, tiako ho tafavoaka ho dokotera aho ry Harena, izay no kinendriko eo amin’ny ho aviko.

- ho avintsika izany ry Ketaka. Izaho koa te-hamita ny fianarako. Aza manana ahiahy ianao fa tsy hanakana ny dianao aho akory. Vao maika ary ho tafara-dia isika satria mitovy ny atao, iza mahita any aoriana any !

Tonga sahady teo Mahavoky ny fiara.

- Ianao izany hody any Analamahitsy izao ?

- ie, tsy maintsy mody any aho fa mbola any ny fitaovako sy ny fitafiako amin’ity herinandro ity.

- Harena, rahampitso indray isika mihaona ny Ankatso an ! veloma ianao

Tsy naharitra i Harena fa avy hatrany dia nanoroka azy sy namihina azy alohan’ny handehanany :

- Ketaka a, tsy andriko ny rahampitso ahitana anao.

Lasa i Ketaka nody moramora sady nikopa-tànana azy tery lavitra tery. Ny finday no nanaitra azy vao niditra ny trano :

- manahoana indry ry Ketaka, i Lalaina ihany ity e.

- inona akia no vaovao a ?

- any amindry izao no misy ? nanao ahoana ny sinéma ?

- tsara ka, mandehana anie jereo e !

- an an an, tsy izay no tiako ho lazaina akia !!! Ianareo sy Harena ?

- hay indry ity koa mba tena te-hahalala be ka ! nahafinaritra akia izy sy ny anabaviny a ! Dia androany izahay niaraka teny Ivato nanatitra ny namany.

- dia ahoana ?

- izao ary e, sady nihomehy kely i Ketaka, miaraka izahay !

- miaraka a ? mifampisipa ve ?

- eny akia!

- fa ahoana no anaovandry izany ? f'angaha . . . . . 

- mifankatia akia izahay a, raha tiandry ho fantatra bebe kokoa akia dia nifanoroka izahay androany.

- io akaikiko io i Solo e, renay daholo izany akia. “Beau couple“ kosa ianareo roa koa !  

- ny fianarako aloha akia izao no tsy tiako atao ho ambanin-javatra. Rahampitso hariva ilay hiaraka hianatra isika telo an, aza adino ! Sady hikarakara ny dossiers any amin’ny hopitaly koa sao tara loatra.

- eny ary akia. Rahampitso miresaka bebe kokoa !

- Veloma akia.

Roa herinandro taty aoriana an-katoka ny krismasy. Nitohy ny fiarahan’i Harena sy i Ketaka, mifanao fotoana mianatra koa. Ary lasa mpinamana izy efatra mianadahy. Talata ny andro ary teo ampiandrasana an’i Solo sy i Lalaina i Ketaka sy i Harena tao Andravoahangy ambony. Injay niantso i Solo nilaza fa tsy ho afaka fa voatery miandry trano, ary toa nanambara koa fa mety tsy ho tonga i Lalaina fa toa milaza marary. Niantso i Ketaka naka vaovao momba an'i Lalaina :

- efa amin’ny 2 ora sasany anie izao e, tamin’ny 2 no fotoana sao adinondry

- tsy ho afaka ny ho tonga aho akia, efa teny an-dàlana aho no niverina fa mahatsiaro ho fanimpanina, voan’ny gripa.

- hay, aza manam-be ary akia. I Solo koa tsy ho avy fa efa niantso teo. Izahay sy I Harena irery izany sisa. Makà aina tsara akia fa efa akaiky koa ity ny fety a ! Avelako ary indry hiala sasatra e !

Nilaza ny vaovao tamin’i Harena i Ketaka nony avy eo. Ary dia niezaka nianatra izy roa.Tokony ho efa tamin’ny 4 ora teo dia nanomboka efa reraka ny sainy ka nandeha ny karajia sy ny tokelaka. Ary dia tapa-kevitra fa hajanona aloha ny lesona. Rehefa samy nihomehy teo dia niafara tamin’ny fanorokoroka. Toy ny natao ho azy ireo irery koa ny trano fa nifanojo tamin’ny nandehan’ny raiben’i Harena tany ambanivohitra. Nanafosafo ny endriny ery i Harena no nandinika azy.

- tsy mbola nahita tovovavy tsara endrika toa anao aho ry Ketaka, sady norohany indray.

- Harena

- ahoana izay ? 

- sao lasa lavitra lahy izao ataontsika izao, fa andao hivoaka, sady efa hiverina koa izay ny dadabenao.

- dadabe tsy miverina raha tsy rahariva ka, izay no nahatonga ahy niantso anareo hianatra ato an-trano androany, tsy ho voahelingelina. Matahotra ve i Ketaka ?

- Harena, hainao ny tiako lazaina. Na izaho na ianao mety samy tsy hahatohitra ny fankam-panahy.

- Ketaka, ateriko ianao rehefa avy eo. Tsy mbola ho tonga izao i dadabe.

Nosafosafoiny ny volon’i Ketaka sady nifanoroka izy roa, nangoro vitsika i Ketaka. Tovovavy tsy mbola nahalala fitiavana izy, nakafy ny safosafo sy ny oroka nataony. Nibitsika moramora tao an-tsofiny i Harena nanambara zavatra mbola tsy reny hatramin’izay niarahany :

- Ketaka, tsy mbola nitia olona toa anao aho, ary mbola tsy nanao toy izao tamin’olon-kafa afa-tsy ianao

- Harena, nefa nilaza tamiko ianao anefa fa efa niaraka tamin’olona teo aloha

- eny e, fa hoy aho taminao fa “raha azo atao hoe niaraka ary” satria tsy naharitra ela izany, tsy nikasika azy toy izao aho, ianao no olona voalohany ataoko toy izao

- Harena, izaho koa tsy mbola nanaiky nataon’olona toy izao raha tsy taminao.

Nangina ho azy ny molotr’izy roa sady nifanena indray. Injay toa namaha ny bokotr’akanjon’i Ketaka i Harena no taitra tampoka ikala.

- Harena, tsy mbola vonona aho. Nataoko ho an’ny vadiko ny fahadiovako.

Sady natosiny moramora ny tanany.

- eny ary fa hanaja anao aho. Marina ny teninao.

Samy tsy nisy niteny, re nanidina ilay lalitra tokana, toy ny samy menatra. Harena no namaky ny fahanginana voalohany :

- aza matahotra ianao fa na ny ray aman-dreniko koa ary mananatra anay ny momba izany. Eto aho vao mahatsapa fa sarotra ihany ilay mitandrina, tsy araka ilay hafatra fontsiny. Handao haka rivotra handehandeha isika roa.

- eny, izay no mety angamba ! 

Indreny ny olona mitanjozotra avy niasa, mamonjy mijery bazary noely. Nanararaotra koa izy roa nifampitantana tsy ho tafasaraka. Toy ny vao maika nanamafy ny fitiavany ny hevitra nomen’ny ray aman-dreniny azy ireo momba ny fiarahan’ny tanora. Nampirimin’i Ketaka tsara tao anaty kitapony indray ilay karatra misy soratra “aoka aloha“ nozaraina ho an’ny tanora. Ary dia tsiky no nasetriny ny eritreriny niteny hoe : "soa ihany" nony tao am-pandriana izy. Tsy adinony ilay hira fony izy nifanoroka voalohany, ka nohenoiny teo ampitadiavana torimaso.